jueves, 7 de junio de 2012

EMILIO FERNÁNDEZ PEREIRA

Se suele decir que la muerte es ley de vida, pero cuando sobreviene a un amigo y más de esta manera, nos queda a todos un profundo sentimiento de incredulidad y dolor.
Ayer nos dejó Emilio Fernández Pereira, "Milio" como muchos le llamábamos, gran cazador y miembro de esta Sociedad. Los que lo conocíamos, sabíamos que siempre estaba allí para cualquier cosa, y si podía hacernos un favor, nos lo hacía de forma totalmente desinteresada, lo destacaban algunos compañeros al conocer la noticia de su muerte.
Desde esta Sociedad de Cazadores, nuestro más sentido pésame a toda la familia. Descanse en paz.

10 comentarios:

  1. Se nos a ido uno de los mejores estarás siempre con nosotros en el monte

    ResponderEliminar
  2. Se nos marcho uno de los mejores pero te tendremos siempre con nosotros en el monte

    ResponderEliminar
  3. Gran cazador, buen mecanico muy buena persona gran amigo, te hecharemos mucho de menos. D.C.P.

    ResponderEliminar
  4. A veces los buenos y grandes hombres nacen, viven y mueren en pueblos pequeños.
    Adiós a un buen hombre en un pueblo pequeño. Adiós Emilio.

    ResponderEliminar
  5. Alla donde estes siempre te recordaremos y seguiras con nosotros siendo el buen cazador del que aprendimos muchas cosas buenas. Siempre contigo. Eljas.

    ResponderEliminar
  6. jo miliu cuantu te vay a ital mey pairi de menus pero sempris vas a istal in us nosus corazos y in a nosa menti sempris te recordarenus eras pa nos comu un de a familia asi q dondi istes sempris istaremus cuntigu ..adios milio...eljas

    ResponderEliminar
  7. Una GRAN persona nos ha dejado, siempre te llevaremos en nuestro corazon.

    ResponderEliminar
  8. Querido primo Emilio, aunque físicamente, ya no estás con nosotros,pero...... tus recuerdos, permanecen con gran belleza en nuestra memória y corazones. Ya formas parte de esa gran Rueda de la Vida, y del Macrocosmos, Infinito Universo, nunca te olvidaré, nuncaaaaa

    ResponderEliminar
  9. Maria Jose Fernandez14 de junio de 2012, 19:25

    Mis queridos hermanos,
    vosotros sois lo más hermoso que dios me regalo,
    porque llevamos la misma sangre en las venas y el mismo amor,
    yo os acepto como sois, porque en vuestros ojos veo la alegría de mis padres,
    y en vuestra sonrisa la silueta de dios que me hace feliz,
    aunque yo no puedo dar soluciones a los problemas de la vida,
    ni a vuestras dudas,
    no olvideis que soy vuestra hermana y que os quiero mucho.

    ResponderEliminar
  10. Javier Fernandez Ramos26 de julio de 2012, 20:49

    Que dicel de u "titu Milio",
    que nun sepais tos us valverdeirus, especialmenti tamén,
    as boas amistais que tiña en Eljas y en tos us sitius.
    He coincidiu con él 33 anus y picu, en us que de criu me encontraba jabalis
    por a serradora detras das portas, vamus, en cualquer sitiu.
    Esas unhas cheas de grasa resultau de u sei oficiu y as suas vestimentas,
    a de traballu y a de caza.
    Recuñuciu mecanicu y cazador, pero sobre to, boa genti.
    Infinidai de recordus familiaris de otrus tempus en us que parecia que nun pasaba ná.
    Y de repenti..., ya veis, PUTA VIDA¡¡¡
    Pero hay que sentirsi afortunau por sigil aqui y
    recordalus en aquelis tempus en que nun pasaba ná.
    Gracias por to titu y a ti tamen pa...

    ResponderEliminar